Góðir félagar. Það er mér heiður að fá að ávarpa hafnfirskt launafólk á  baráttudegi verkalýðsins, fyrsta maí.

Þér hafið heyrt, að sagt var: Auga fyrir auga og tönn fyrir tönn. En ég segi yður: Rísið ekki gegn þeim, sem gerir yður mein.

Friðarins menn verða bráðlega sendir með alvæpni til fjalla í Afganistan með viðkomu í Noregi. Hjá frændum vorum þIggja þeir kennslu í meðferð drápstóla og að skilja á milli feigs og ófeigs á ókunnum fjallaslóðum á bandarísku hernámssvæði í Asíu.

Fyrsti maí er dagur samstöðu. Á þessum degi kemur saman til funda launafólk úr mismunandi samtökum og ólíkum pólitískum fylkingum.

Það er klassísk umræða meðal vinstrisinna hvernig samspili stéttabaráttu og kynjabaráttu skuli hagað. Um þetta rökræddu Clara Zetkin og Lenín og umræðan hefur dúkkað upp við og við, síðast á þessum vettvangi.

Stjórn BSRB, hefur sent Stjórnarskrárnefnd tillögu þess efnis að aðgangur að drykkjarvatni skuli teljast til mannréttinda og að eignarhald á vatni skuli jafnan vera samfélagslegt.

Á sunnudag er 1. maí, baráttudagur verkalýðsins. Þá sameinast launafólk um heim allan um að hamra á baráttukröfum sínum um jöfnuð og réttlæti.

Hér á síðunnni grófflokka ég efnið undir aðskiljanlegum heitum, samfélagsmál, umhverfismál, umheiminum, stjórnmálum og svo framvegis (sjá neðst á síðunni).

Ég skrifaði fyrir nokkrum dögum grein hér á síðuna og nefndi að af umræðu fjölmiðla mætti ætla að þjófélagið væri nú orðið fremur kynskipt en stéttskipt.

Ýmislegt bendir til þess að ekki fylgi hugur máli hjá öllum Framsóknarforkólfum varðandi þá siðbótartilraun flokksins að gera fjármál ráðherra og þingmanna apparatsins opinber, að ekki sé minnst á bókhald flokksins sem að sjálfsögðu er enn vandlega falið í fjóshaugnum.