Frá lesendum

Loksins kom að því að einhver hinna meintu höfunda glundroðasamfélagsins steig upp og settist við hlið lánadrottna sinna til sáttagjörða.

Hverjir eru þessir kröfuhafar? Heimóttarskap Íslendinga og skorti á sjálfsgagnrýni eru lítil takmörk sett. Það eru afar fáir sem taka upp hanskann fyrir það fólk, félagssamtök og fyrirtæki sem töpuðu miklum fjármunum á gjaldþroti Íslands.

Matsfyrirtækið FITCH hefur áhyggjur af íslenska fjármálakerfinu, eða þeim sem eiga kröfur á hina föllnu banka eftir að hafa lánað þeim ótæpilega í nokkur ár.

Sæll Ögmundur. Íslensku bankarnir grófu sér sína eigin gröf og margra viðskiptavina sinna og urðu gjaldþrota. Nýju bönkunum stjórna þó enn margir þeirra sem í þeim eldri sátu og flestir starfsmanna eru úr gömlu bönkunum.

Ögmundur, hvenær ætlar restin að þinghópi VG sem varð fyrir SMS skilaboðunum og öðrum hótunum í aðdraganda ESB atkvæðagreiðslunnar að vakna og gangast við þeim? Er ekki komin tími til að talað sé tæpitungulaust um þessi mál og að menn hætti að meðhöndla þetta mál sem eitthvað tabú sem ekki má ræða opinskátt, er undirlægju hátturinn við Samfylkinguna svo mikill að þingmenn VG skríði í felur þegar þetta er rætt opinberlega og þegja þunnu hljóði í stað þess að gangast við málinu.

Það verður spennandi að fylgjast með hvort Steingrímur J Sigfússon, Jón Bjarnason, Katrín Jakobsdóttir og Álfheiður Ingadóttir skrá sig með þeim sem vilja halda orkuauðlindunum í eigu þjóðarinnar.

Sæll Ögmundur. Nýverið gaf Jón Bjarnason sjávarútvegsráðherra út áætlaða fiskveiði fyrir næsta ár. Á flestum stöðum bætir ráðherrann tugum þúsunda tonna við ráðgefandi tölur Hafró.

Til stendur að skipta Orkuveitu Reykjavíkur upp í OR dreifingu og OR framleiðsla eða eitthvað í þá átt. Við sjáum nú hver niðurstaða svipaðrar skiptingar hjá Orkuveitu Suðurnesja varð.

Fyrir alllöngu síðan fannst mér að sökum ýmissa afleikja ríkisstjórnarinnar væri fokið í svokölluð flest skjól.

Sæll Ögmundur. Þorleifur Gunnlaugsson skrifaði: "Ráðherra í vinstri stjórn sem ekki nýtir sér lagaákvæði sem þetta til að verja landið fyrir ágangi alþjóðlegra fjármagnseigenda sem í engu munu gæta hagsmuna landsmanna, hlýtur að þurfa að hugsa sinn gang.