Guðfríður Lilja Grétarsdóttir skrifar að venju frábæran laugardagspistil í Morgunblaðið í gær. Hún vill nýja launastefnu í þjóðfélaginu: „Nú er ráð að íhuga gamla tíma og nýja.
Góða kvöldið Ögmundur. Frábært að fólk geti sent þér pósta eins og ég er að gera núna. Nú var ég að skoða nýja skoðanakönnun frá Gallup þar sem Vinstrihreyfingin væri orðinn næst stærsti flokkurinn ef kosið yrði nú.
Sæll Ögmundur. Eitthvað rámar mig í að bæði Geir forsætisráðherra ásamt Björgvini viðskiptaráðherra hafi í sjónvarpsmiðlum lofað því að inneign landsmanna í séreignarsjóðum hyrfu ekki fyrir augum okkar.
Hvað hét aftur flokkurinn sem áratugum saman hældi sér af því að vera festan uppmáluð í íslenskum stjórnmálum? Flokkurinn sem hélt því fram að hann væri festan sjálf af því að hann væri svo stór að með honum væri hægt að mynda tveggja flokka stjórn með næstum hverjum sem væri hinna þriggja aðalflokkanna.
Sæll Ögmundur.. Staða VG í dag er eins og ég var búinn að spá en fylgið mun eiga eftir að aukast. Ég hef fylgst með umræðum á þingi og þá slæmu stöðu sem ríkisstjórnin er kominn í varðandi kjör Alþjóðabankans og þagnargildi uns stjórn bankans hafi rætt málin.
Ágætu færeysku frændur,. nú finn ég að sálin mín hlær.. Fyrst var ég reisninni rændur. svo rættist einn draumur í gær,. ég frétti af láni frá frændunum bestu. sem færa nú þjóð minni hlýjuna mestu,. þá ást sem er okkur svo kær.
Ég horfði á viðtal við Björgúld Thor Björgúlfsson í Kompási. Hef aldrei séð annan eins hrylling. Botnlaus ósvífni frá upphafi til enda.. Get ég komið með peninga? Nei, svaraði hann sjálfum sér.