Þórólfi Matthíassyni, prófessor í hagfræði við Háskóla Íslands, mislíkaði pistill sem ég skrifaði í helgarblað Morgunblaðsins fyrir skömmu um mismunandi vægi atkvæða við rektorskjör og færi vægið eftir prófgráðum.
Ég sé að innanríkisráðherra hefur upplýst þig í formlegu svari að starf Rögnu-nefndarinnar svokölluðu um framtíð Reykjavíkurflugvallar að reikningurinn sé kominn í 35 milljónir og enn sé starfinu ekki lokið því á skorti "formlegar veðurmælingar" á Skerjafirði.
Ég minnist þess þegar ég mörgum sinnum heimsótti frænda minn í Bandaríkjunum á níunda áratugnum, hann stundaði þar sérnám í dýrasjúkdómum, hve oft hann vakti þá athygli mina á lyfjaauglýsingum í útvarpi og sjónvarpi.
Þegar til stóð á síðasta kjörtímabili að setja gjald á veiðar umfram það sem kvótahafar gátu sætt sig við var kveðið upp ramakvein mikið og fram á völlinn þustu þeir sjálfir og talsmenn þeirra hrópandi: SKERÐIÐ EKKI EIGNARRÉTTINN! Nær heilagleikanum töldu menn sig ekki komast.
Birtist í DV 29.05.15.Á ýmsu hefur gengið eftir að landeigendur tóku að láta til skarar skríða í baráttu sinni fyrir að einkavæða náttúrufegurð Íslands.
Makrílfrumvarpið . . . Makrílfrumvarp sjávarútvegsráðherra er vondur gerningur.[i] Frumvarpið er enn ein tilraun íslenskra græðgisafla, í skjóli Alþingis, til þess að festa í sessi rán á þjóðareign og koma í hendur fárra útvaldra.
Fyrir Alþingi liggur nú frumvarp sem kveður á um lögleiðingu sjónvarpsauglýsinga um lausalyf. Þetta er fyrst og fremst sagt vera samræmingarmál því slíkar auglýsingar séu heimilaðar í prentmiðlum.