Nú vil ég vita frá þér Ögmundur sem oft hefur gagnrýnt forseta vorn hr. Ólaf Ragnar nokkuð fast hvað þú segir um hans dygga stuðning við landsliðið okkar.

Ég vil þakka þér fyrir Ögmundur að ljá ekki máls NEINNI málamiðlun um eftilaunaósamann. Auðvitað eiga þingmenn og ráðherrar og „æðstu" embættismenn að vera í NÁKVÆMLEGA sama lífeyriskerfi og aðrir þeir sem fá laun sín frá ríkinu.

Á sunnudagskvöld klukkan 20 verður samkoma í Salnum í Kópavegi til stuðnings flóttamönnum frá Tíbet. Fjöldi listamanna kemur þar fram og er ástæða til að hvetja fólk til að fjölmenna á þessa styrktartónleika.

Ég hef fylgst náið með ástandi mála í Tíbet og í Kína á meðan á Ólympíuleikarnir hafa staðið yfir. Ég hef reynt að setja mig í spor ráðamanna okkar og þeirra sem halda því fram að það sé rangt að blanda saman íþróttum og pólitík.

Nú lýkur senn Olympíuleikunum að þessu sinni. Baráttufólk fyrir mannréttindum hefur ötulega unnið að því að vekja athygli á mannréttindabrotum sem framin eru innan landamæra Kína og hefur sjónum ekki síst verið beint að Tíbet.

Sannast sagna hefði ég ekki trúað því upp á þig Ögmundur að ráðast á Framsóknarflokkinn á eins óvæginn hátt  og þú gerir í dag.

Ég sem hélt að Framsókn væri búin að taka ákvörðun um að verða hugsjónaflokkur í anda þess sem Guðni , formaður, hefur boðað; að barist yrði í anda hugsjóna og stefnumarkmiða sem best gerist en ekki hirt um sporslur og bitlinga.

Í fréttum RÚV í kvöld sagði meðal annars: „Óvíst er hvort fullkomin sátt náist um breytingarnar á lögunum.

Í tilefni af nýbirtri grein Vals Ingimundarsonar, sagnfræðings , hafa fjölmiðlar rifjað upp stuðning íslenskra stjórnvalda við innrásina Írak vorið 2003.

Það kemur fyrir öðru hvoru að stjórnmálamenn tala um að efla þurfi almenningssamgöngur og undir það tekur oft hinn almenni íbúi.  En hversu mikil meining er á bak við þau orð.  Ég upplifi þessi orð stjórnmálamanna: Eflum almenningssamgöngur eins og þau séu notuð á þeim stundum sem þeir telji að þau skili sér atkvæðum.  Árið 2001 stofnuðu sjö bæjarfélög á Reykjavíkursvæðinu með sér byggðasamlag um rekstur á almenningssamgöngum.  Hugmyndin var góð og hægt hefði verið að gera almenningssamgöngur að raunhæfum valkosti fyrir íbúa svæðisinns.  Ég segi raunhæfum valkosti því ég vil að fólk velji sjálft hvort það velji strætó eða einkabílinn.  Til þess að fólk velji Strætó fram yfir einkabílinn verður þjónustustigið að vera betra en það er í dag og útbúa þarf fleiri strætóakreinar og koma því þannig fyrir að þegar strætó kemur að ljósastýrðum gatnamótum fái hann fljótlega grænt ljós.  En er raunhæfur vilji hjá kjörnum fulltrúum þessara sveitarfélaga til þess að reka og efla almenningssamgöngur?  Sé svarið já þá þurfa fulltrúar úr öllum flokkum að setjast niður og marka stefnu til langs tíma því að ekki er hægt að bjóða viðskiptavinum strætó upp á þjónustustig sem ræðst af því hvernig vindarnir blása í pólitík í það og það skiptið.  Menn þurfa einnig að gera sér grein fyrir því að almenningssamgöngur kosta peninga og þær hafa ekki og verða ekki reknar með hagnaði hvert sem rekstarformið er.  En með góðum almenningssamgöngum munu þeir fjármunir sem settir eru í almenningssamgöngur skila sér í minni mengun, færri umferðaslysum og minni kostnaði við gatnakerfið.. Sigurbjörn Halldórsson