Frá lesendum

 Í forsíðufrétt Morgunblaðsins þann 6. janúar, kemur fram að lífeyrissjóðir landsmanna eru ennþá að binda fé sitt í fallandi hlutabréfum.

Þú boðar utandagskrárumræðu um einkavinavæðingu á Landspítala á fimmtudag. Ég mun fylgjast vel með. Ekki því sem Guðlaugur Þór, heilbrigðisráðherra Íhaldsins,  segir, heldur Samfylkingin.

Er ríkisstjórnin að verða galin? Heyrði ég það rétt að dómsmálaráherrann vilji gera björgunarsveitirnar að einhverjum baksveitum fyrir lögreglu til að berja niður óeirðir? Það var gott að heyra í talsmanni Landsbjargar sem vísaði þessu út í hafsauga og sagði að sveitirnar væru til að bjarga og hjálpa fólki en ekki til að berja á því.

Kæri Ögmundur.... Ég verð að segja að ég er heilshugar sammála Hreini Kárasyni sem skrifar um fjárfestingar lífeyrissjóða launamanna, á vefsíðunni þinni.. Ég vil þó bæta við að ég sé ekkert rangt við að ákveðið hlutfall fjárfestinganna fari beint í félagsaleg sameignarfyrirtæki verkalýðsins, einmitt þeirra sem eiga lífeyriðssjóðina.

Samkvæmt lögum er lífeyrissjóðum skylt að leita ávallt hámarksávöxtunar sem yfir langan tíma litið er einnig krafa um að lágmarka áhættu.

Það var gaman að hlusta á heimspekinginn Zizek ræða hugðarefni sín í Kiljunni í gær. Framsetning öll var mjög hröð og allt lagt undir.

Sæll Ögmundur,. Ég er gáttuð á fréttum af fatastyrkjum og sporslum til stjórnmálamanna og þykir mér augljóst að þeir verði að gera grein fyrir sínum málum, ekki bara Björn Ingi Hrafnsson, sem allir einblína á, heldur aðrir stjórnmálamenn einnig.

„Ef Guðjón Ólafur er með hnífasett í bakinu, ja þá veit ég ekki hvað ég er með ."  Þannig komst Björn Ingi Hrafnsson borgarfulltrúi að orði í viðtali eftir vel skipulagða árás flokksfélaga síns og fyrrverandi perluvinar, Guðjóns Ólafs Jónssonar.

 Kæri Ögmundur, nú get ég ekki orða bundist, mér er fullkomlega misboðið vegna valdaránsins í Reykjavík og vona að þú setjir þessar línur inn á síðuna þína frá mér.

Sannast sagna þykir mér veruleikinn orðinn ótrúlegri en skáldskapur gæti nokkru sinni orðið. Stjórnmálamenn verða nú margir hverjir að hreinsa mannorð sitt.