Frjálsir pennar

Hindrun á vegi vits og sanngirni.. . Að neðan er fram haldið að 2/3 hlutar kostnaðar við ætluð Martigöng um Vaðlaheiði verði ríkissjóðs og að þriðjungur kostnaðar muni skila sér með sérskatti á vegfarendur um Vaðlaheiðargöng, reiknað til fyrirsjáanlegra þriggja áratuga.

Talsverð umfjöllun um einkahlutafélög hefur farið fram eftir að "íslenska efnahagsundrið" leið undir lok. Rannsóknarskýrsla Alþingis (RNA) hefur að geyma skýr dæmi um það hvernig "listin" að greiða ekki skuldir sínar hefur þróast á Íslandi.

Trúarkredda um óbrigðult ágæti alræðis peningaafla, nýfrjálshyggjan, varð tískubóla fyrir síðustu aldamót.

Mér er nú hugsað til þess er sagt var frá því að stofnfjárfestar í Byr sparisjóði fyrir norðan og suður með sjó hefðu fengið lán sín felld niður, sem þeir tóku til að auka eignir sínar í Sparisjóðunum og fengu til þess allt að hundrað milljónir og hver sem vildi hjá fjármálastofnunum eins og t.d.

Úlfar Þormóðsson, baráttumaður fyrir betri heimi, veit einsog svo margir í hans flokki, að til er aðeins ein leið.

Þann 28.júní 2010 var á Alþingi án þjóðartathygli laumað til samþykktar lögum, númeruð 97. Í þeim fólst heimild þingsins til ,, ráðherra" að koma þremur veigamestu þjóðbrautum á S-V horni landsins, því fjölmennsta, undir yfirráð peningaklúbba.

Þekktir, valinkunnir sérfræðingar hafa metið að kostnaður við gerð Vaðlaheiðarganga verið vart undir 14 milljarðar kr. yrðu verlok árið 2015.

Það hefur komið berlega í ljós hin síðari ár hvað siðferði sumra Íslendinga er sveigjanlegt. Nokkur dæmi um þetta má finna á Alþingi.

Mitt ríki er ekki af þessum heimi sagði Sússi, sem fór á kross. Hann var staddur í spillingarumgjörð valdabárða, þar sem kepptust þjóðrembuprestar og Rómverjaþjónar í pólitík.

Hin síðari ár hafa nýjar "jurtir" bæst við flóru glæpamennsku á Íslandi. Nýtísku bankaræningjar hafa mjög látið til sín taka, sópað til sín sparifé almennings innan lands og utan, stolið öllu sem mögulega er hægt að stela.