STJÓRNARMEIRIHLUTINN MÁ GJARNAN SVITNA ÚT AF BÓKUN 35
Það á að vera erfitt að koma umdeildum málum í gegnum þingið. Það má taka tíma og á að taka tíma. Þetta er gjarnan kallað málþóf sem er náttúrlega niðrandi orð um nokkuð sem á fullkomlega rétt á sér. Tilgangur þingmanna með því að teygja umræðu um vafasöm mál á langinn er að freista þess að stöðva þau eða fá þeim breytt. Mikilvægt er að ná eyrum þjóðarinnar svo slík mál verði ekki afgreidd í kyrrþey. Sjálfur hef ég allnokkrum sinnum tekið þátt í slíkri umræðu. Og viti menn, í flestum tilvikum var ég á svipuðu róli og meirihluti þjóðarinnar en stjórnarmeirihlutinn hins vegar að keyra í gegn mál sem illa þoldu dagsljósið; vildi fyrir vikið helst forðast athygli.
Dæmi um þetta var einkavæðing þjóðarbankanna og Pósts og síma, markaðsvæðing orkunnar, styrking einkaeignrréttar á vatninu, kvótakerfið í núverandi mynd þótt ekki væri ég sjálfur kominn á þing þegar framsalskerfið var lögfest. Sama átti við þegar EES samningurinn var samþykktur árið 1993. Í þeirri umræðu var heldur betur talað um málþóf og ekki að ástæðulausu.
Ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks þorði ekki að láta málið ganga til þjóðarinnar að greiða um það atkvæði í almennri atkvæðagreiðslu eins og nánast öll almannasamtök í landinu höfðu farið fram á, þar meðal verkalýðshreyfingin og bændasamtökin. Myndin hér að ofan er af veggspjaldi sem BSRB lét útbúa þar sem hvatt var til þess að hlustað yrði á rödd þjóðarinnar.
Tugþúsundir undirrituðu áskorun um þjóðaratkvæðagreiðslu um EES samninginn og í umræðu í þjóðfélaginu var vakin athygli á því að nær helmingur þingmanna væri andvígur málinu. Til marks um það var frávísunartillaga Jóns Helgasonar, þingmanns Framsóknarflokksins. Þrjátíu þingmenn greiddu atkvæði með þeirri tillögu en þrjátíu og þrír voru á móti og þar með gegn því að málið gengi til þjóðarinnar. Þetta kemur upp í hugann þegar hlustað er á núverandi þingmenn halda því fram að um EES samninginn hafa verið mikil samstaða á sínum tíma. Svo var ekki. Hann var þó allt annar samningur -og mun skárri - en hann er orðinn nú, aðstæður gerbreyttar og samningurinn mun yfirgripsmeiri og jafnframt takmarkandi innlendu valdi en áður var.
Nú er tekist á um svokallaða bókun 35. Fylgismenn segja hana engu breyta. Hvers vegna þá þetta offors? Staðreyndin er sú að hún breytir miklu. Hún þrengir að innlendu úrskurðarvaldi, hnikar til landamærum Evrópuréttar og íslenskrar lagatúlkunar. Grátt svæði verður svart/hvítt Íslandi í óhag.
Þetta er að sjálfsögðu stórmál og ástæða þess að ég var á meðal þeirra sem sendu athugasemdir til Alþingis um málið og má sjá þær hér: https://www.ogmundur.is/is/greinar/bokun-35-verdskuldar-umraedu-utan-things-og-innan
-------------------------------------------------------------------------
Athygli er vakin á því að hægt er að gerast áskrifandi að fréttabréfi þessarar heimasíðu á slóð sem hér er að finna: https://www.ogmundur.is/
Fréttabréfið er sent aðeins endrum og eins til áskrifenda þeim að kostnaðarlausu að sjálfsögðu.
Here you can subscribe to a newsletter from this homepage, free of charge of course: https://www.ogmundur.is/