TVEIR ÍRAR, EINN GRIKKI OG ÍSLENDINGUR Í PALESTÍNU
Ég er nú á ferð í Ísrael og Palestínu ásamt þremur öðrum
þingmönnum, tveimur Írum og einum frá Grikklandi til þess að ljá
lið baráttunni gegn fangelsun án dóms. Um 750 Palestínumönnum er nú
haldið í ísraelskum fangelsum án þess að hafa hlotið dóm, og eru
þar á meðal fangar á barns- og unglingsaldri.
Pólitískir fangar í Ísrael eru miklu fleiri - núna munu þeir vera
um 7000 - en fjöldinn er nokkuð sveiflukenndur. Af þessum fjölda
eru um 350 undir átján ára aldri.
Dómskerfinu er ekki að treysta í Ísrael þegar Palestínumenn eiga í
hlut, en til marks um það er að komi fram ákæra eru 99 prósent
líkur á að hinn ákærði verði fundinn sekur. Sýndarréttarhöld eru
engu að síður réttarhöld þar sem hægt er að reyna að koma fram
vörnum eða draga málið fram í dagsljósið, og er viðfangsefni okkar
fjórmenninganna að beina sjónum að einstaklingum sem hafa verið
sviptir frelsi sínu án réttarhalda og dóms. Sérstaklega horfum við
nú til Bilal Kayed. Hann hafði afplánað fjórtánog hálfs árs
fangelsisdóm um miðjan júní sl. En fjölskylda hans greip í tómt
þegar hún mætti við fangelsið að samfagna frelsi hans.
Hann situr áfram skýringarlaust í fangelsinu en þess er að geta að
Bilal þykir öflugur einstaklingur sem býr yfir sannfæringu og það
sem meira er, sannfæringarkrafti. Hann hefur því valist til forystu
í fangelsinu. Þegar hann hóf mótmælasvelti fyrir 62 dögum hafði það
áhrif innan fangelsismúranna og fara samfangar hans nú í svelti
honum til stuðnings og skiptast þeir á, þannig að einn hópur tekur
við af öðrum.
Við höfum nú sett inn formlega ósk um að fá að heimsækja Bilal á
sjúkrahúsið þar sem hann er hlekkjaður við rúm sitt. Svar hefur
ekki borist, en á meðan við bíðum þess reynum við að nota hverja
mínútu til að ræða við mannréttindasamtök um stöðu þessara
mála,mannréttindi almennt og mannréttindabrot í Palestínu.