TEKIÐ UNDIR MEÐ LANDVERND
Undafarna daga hafa alþingismenn fengið senda áskorun frá Landvernd í nafni fjölda einstaklinga, um að hafna áformum meirihluta atvinnuveganefndarAlþingis um að færa fjórar virkjanahugmyndir úr biðflokki í virkjanaflokk rammaáætlunar. Í áskoruninni segir að tillaga meirihlutans sé "aðför að lýðræðislegum og faglegum vinnubrögðum sem Alþingi sjálft hefur sett lög og reglur um. Með tillögunni er gengið þvert gegn anda laganna um rammaáætlun og dregið úr möguleikum á friði um virkjanamál hér á landi."
Auðvitað má færa rök fyrir því að Alþingi hafi rétt á að breyta
ákvörðunum fyrri þinga. Þetta mál snýst hins vegar ekki um það
eitt. Málið er miklu stærra. Það snýst um það hvort
stjórnarmeirihlutinn ætli að hafna aðferðafræði sem reynt hefur
verið að þróa á undanförnum árum í því augnamiði að ná breiðri sátt
um ákvarðanir sem á undaförnum árum hafa skapað illvígar deilur með
þjóðinni.
Getur það virkilega verið að ríkisstjórnin og stjórnarmeirihlutinn
gefi ekkert fyrir sjónarmið Landverndar eða annarra
náttúruverndarsamtaka? Ætlar ríkisstjórnin virkilega að stefna
ákvörðunum um landnýtingu og náttúruvernd í gamalkunnan
átakafarveg? Ég hélt að menn hefðu fengið nóg af slíku og vildu
þróa fagleg og lýðræðisleg vinnubrögð við ákvarðanatöku.
Ég vona að stjórnarmeirihlutinn beri gæfu til að endurskoða vanhugsuð áform sín í samræmi við ábendingar Landverndar.