AÐ ÞEKKJA AFLEIÐINGAR GJÖRÐA SINNA
Í vetur hækkuðu stöðumælagjöld við Leifsstöð. Hvers vegna? Jú,
vegna þess að skorið hafði verið niður við Isavia sem rekur
flugstöðina og henni gert að skila meira af aflafé sínu í
ríkissjóð. Það þýddi annað tveggja niðurskurð eða auknar sértekjur,
til dæmis hærri stöðumælagjöld! Þannig var fjárveitingarvaldið á
Alþingi ábyrgt fyrir hækkun stöðumælagjalda við Leifsstöð.
Óþarfi að verða agndofa!
Þannig er þessu að sjálfsögðu einnig farið annars staðar í kerfinu.
Undir mitt ráðuneyti - þar sem ég ber ábyrgð - heyrir
dómskerfið og löggæslan, samgöngukerfið og margvísleg önnur
starfsemi. Sumt er þetta nátengt ríkinu, annað síður, til dæmis
Þjóðkirkjan. Hún er engu að síður látin lúta niðurskurði ekki síður
en aðrar stofnanir. Ég vil vita hvaða afleiðingar niðurskurður
hefur á starfsemi og störf hennar á sama hátt og ég vil þekkja
afleiðingarnar hjá þeim stofnunum sem standa ráðuneytinu nær og þar
sem allar upplýsingar eru því aðgengilegri. Þess vegna skipaði ég
nefnd til að yfirfara stöðuna og afla okkur upplýsinga. Við eigum
nefnilega að vita hverjar eru afleiðingar gjörða okkar. Það þarf
enginn að verða agndofa yfir því. Ekki heldur Úlfar Þormóðsson: http://smugan.is/2011/08/eg-er-agndofa-ogmundur/
Á kostnað annarra
Reyndar hefur lenskan hér á landi í allt of ríkum mæli verið sú
að loka augunum og vilja ekkert vita. Þannig hafa ríkisstjórn og
Alþingi skorið niður og síðan er augunum lokað. Óábyrgast er þegar
gengið er á hlut framtíðarinnar. Þannig gerist það enn að
stjórnmálamenn stíga fram til að slá sjálfa sig til riddara,
krefjast risafjárfestinga sem þeir ætla síðan öðrum að axla
kostnaðinn af. Ég er til dæmis að tala um jarðgangagerð. Sjálfir
verða þessir gjöfulu menn (á kostnað annarra) komnir á eftirlaun
þegar farið er að borga brúsann. Sama á við um tal um veggjöld til
að fjármagna tilteknar risaframkvæmdir sem nánast allir sem á að
rukka er andvígir. Sumir kunna að hugsa samkvæmt gamalli formúlu :
Það þarf ekkert að borga strax, við getum slakað á, og veggjöldin
verða aldrei mjög há, ef svo færi þá leitum við bara í
ríkissjóð...
Kröftugra kerfi
Niðurskurður þarf ekki að leiða til ills. Hann getur orðið hvati
til nýhugsunar, endurmats og endurskipulagningar sem leiðir að
lokum til kröftugra kerfis. Aðhald og niðurskurður getur líka - ef
þannig er á haldið - leitt til þess að dregið er úr misrétti og
mismunun; að þeir sem taka of mikið til sín láti renna til þeirra
sem fá of lítið. Þarna reynir á okkur öll en í mismiklum mæli þó.
Það fer eftir því hve nærri ákvörðunarvaldinu við stöndum. En öll
getum við haft áhrif. Því öll smíðum við tíðarandann í orðum okkar
og gerðum.