HRÆÐUMST EKKI HÓTANIR
Stöðugt koma fram nýjar upplýsingar sem tengjast
Icesave-skuldbindingunum. Álitamálin hrannast upp. Líka hótanirnar.
Ef við ekki göngum í einum grænum frá Icesave er okkur sagt að
aðildarumsókn til Evrópusambandsins sé í uppnámi!
Skyldi öllu fórnandi fyrir það?
Ef við göngum ekki í snarhasti frá Icesave þá koma ekki lán í
gjaldeyrisforðann!
Skyldi öllu fórnandi fyrir það?
Nú síðast er okkur sagt að ef ekki verði þegar í stað veitt
ríkisábyrgð á Icesave kröfur Breta og Hollendinga þá sé samkomulag
um aðkomu kröfuhafa að Kaupþingi í hættu stefnt!
Skyldi öllu fórnandi fyrir það?
Í ræðu sem ég flutti um Icesave samninginn á Alþingi þegar hann
fyrst kom fyrir þingið hvatti ég til þverpólitískrar samstöðu; að
Íslendingar sneru bökum saman og hugsuðu um þjóðarhag og aðeins
þjóðarhag. Sjá:
http://www.althingi.is/altext/hlusta.php?raeda=rad20090702T152041&horfa=1
Ég hef styrkst í þessari afstöðu. Við sjáum það sífellt betur á hve
ósvífinn hátt er sótt að íslenskum almenningi. Sífellt er gefið í
skyn að allt verði betra eftir því sem við lútum lægra. Þetta er
mikil villuhugsun. Þótt íslenskir fjármálamenn hafi farið illa að
ráði sínu á þjóðin ekki að þurfa að vera á hnjánum. Við eigum ekki
að hræðast hótanir og megum aldrei láta stjórnast af ótta og
óðagoti, hvað þá að hið gamalkveðna, "þetta reddast" stýri
för. Nú er þörf á raunsæi og yfirvegun þar sem hagsmunir almennings
eru í fyrirrúmi.