MORGUNBLAÐIÐ OG RÍKISSJÓNVARPIÐ BRUGÐUST
Ósköp var dapurlegt að lesa laugardagsútgáfu Morgunblaðsins og
verða vitni að því hvernig blaðið reyndi að draga ríkisstjórnina að
landi í eftirlaunamálinu. Tilefnið var fréttamannafundur þeirra
Geirs H. Haarde og Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur um fyrirhugaðar
breytingar á eftirlaunalögunum svokölluðu. Áfram ætla ráðherrar sér
helmingi hærri lífeyrisávinnslu en best gerist hjá almennum
starfsmönnum ríkisins! Morgunblaðið flennir hins vegar yfir
forsíðu: Ekki sömu sérkjör og á innsíðu er fyrirsögnin
Mestu deiluefnin felld úr gildi.
Þetta er ekki rétt. Deilan um eftirlaunalögin frá 2003 hefur
snúist um það innan og ekki síður utan þings hvort þingmenn,
ráðherrar, hæstaréttardómarar og aðrir "æðstu" embættismenn ættu
yfirleitt að búa við sérkjör í lífeyrisávinnslu. Samkvæmt
hugmyndum ríkisstjórnarinnar á þessi hópur að gera það áfram. Þess
vegna er fyrirsögnin röng - í besta falli misvísandi.
Hvers vegna leyfir Morgunblaðið sér að setja málið fram með þessum
hætti? Hvers vegna fær engin gagnrýnisrödd að heyrast? Morgunblaðið
og reyndar einnig fréttastofa Sjónvarps brugðust í þessu máli. Það
er ekki í fyrsta sinn sem fréttastofa Sjónvarpsins bregst þegar
þessi sérréttindalög eru annars vegar. Það er eins og fréttastofan
leggi sig í líma við að sniðganga þá sem líklegir eru til að
gagnrýna lífeyrisforréttindin harðast.
Hvað Morgunblaðið áhrærir þá minnir þessi matreiðsla á að stutt er
í flokkshollustu blaðsins. Eða er það kannski fremur stuðningur
almennt við ríkisstjórnina? Eitthvað er þetta óþægilega
valdstjórnarlegt: Fréttamannafundur í Þjóðmenningarhúsi. Fallað um
sérréttindi ráðherra. Engin gagnrýni. Allt slétt og fellt... Nógu
gott?
