ÓSANNGJARNIR VEGATOLLAR
Sæll Ögmundur.
Nú get ég ekki lengur orða bundist vegna samgöngumála hér á
höfuðborgarsvæðinu. Ég hef fyrir nokkru síðan gefið upp alla von um
að við hér á höfuðborgarsvæðinu, sem borgum að langmestu fyrir
vegakerfi landsins, fáum úrbætur á hættulegustu vegaköflum
landsins, þar sem flest dauðaslys verða. Þá er ég að tala um
Vesturlandsveg og Suðurlandsveg. Nú eru uppi hugmyndir um að að
taka vegtoll af höfuðborgarbúum, sem hafa þó verið nógu góðir til
að halda uppi vegakerfi landsins. Höfuðborgarbúar, sem hafa aðeins
fengið brot af því sem þeir borga til baka í formi vegaúrbóta hafa
sætt sig við óréttlætið en nú hefur óréttlætið náð nýjum hæðum. Til
dæmis er áætlaður kostnaður við Sundabraut um 10-20 milljarðar og
myndi vegurinn þjóna öllu höfuðborgarsvæðinu. Það er auðvitað
reginhneyksli að Suðurlands- og Vesturlandsvegur skuli ekki hafa
verið tvöfaldaðir fyrir löngu síðan. Nei, peningunum hefur verið
ráðstafað af landsbyggðaráðherrum sem hafa talið jarðgöng fyrir
hvert krummaskuð, vera mikilvægara en mörg mannslíf á hverju ári,
sem er fórnarkostnaður þessara stórhættulegu vegakafla.
Héðinsfjarðargöng þjóna nokkur hundruð manns á einum afskekktasta
stað landsins og kostuðu þau um 12 milljarða. Hver er aftur
vegatollurinn þar?? Hver var það aftur sem barði þau í gegnum
stjórnkerfið? Var það nokkuð Siglfirðingurinn Kristján Möller?
Þessar hugmyndir um vegatolla eru það vitlausasta og ósanngjarnasta
sem ég hef heyrt lengi, hvers vegna líta stjórnmálamenn á
bifreiðaeigendur á höfuðborgarsvæðinu sem óþrjótandi uppsprettu
peninga, sem má blóðmjólka endalaust. Þessi fráleita hugmynd hefur
sett líf fólks, sem býr í útjaðri Reykjavíkur, í algjört uppnám!
Það máttu bóka, þar sem ég er einn af þeim.
Kveðja, Stefán Þórsson, Kjalarnesi