AÐILD AÐ EVRÓPU-SAMBANDINU: BANVÆN HUGSUN

Mér hefur lengi fundist þú sem verkalýðsforingi og alþingismaður bera hagsmuni þjóðar þinnar mikið fyrir brjósti. Þú ert að mínu mati fyrst og síðast lýðræðissinni þó annað heyrist.
Er það rétt skilið hjá mér að þú viljir fara til samninga við Evrópubandalagið og láta svo greiða atkvæði um þann hugsanlega samning?
Ég skil ekki þá sem horfa nú til Evrópubandalagsins í ljósi viðbragða ríkjanna til fjármálakreppunnar þar sem hvert ríki er með sér lausnir fyrir sig. Hollendingar þjóðnýttu Rebobankann í Hollandi þvert á vilja Belga og Lúxenborgara þar sem þessi banki starfaði líka. Þjóðverjar slitu sig úr samstarfi við önnur ríki innan bandalagsins við lausn sinna mála einnig Bretar. Bretar, sú hernaðarþjóð,  hræddist stjórn okkar og þjóð það mikið að þeir settu á okkur hryðjuverkalög. Sýnir þetta okkur ekki að hver hugsar um sig þegar á hólminn er komið? Nema Íslendingar sem ætla að gefa fiskimiðin og orkuna fyrir evruna. Þetta er sveitamennska ekkert annað, banvæn hugsun fyrir land og þjóð.
Þessi tilhneiging að fækka gjaldmiðlum er hún ekki beinlínis hættuleg lýðræðinu, skerðir hún ekki verulega svigrúm þjóðríkisins til sjálfstæðrar ákvarðanartöku við hagstjórn, tekur hún ekki  ákvörðunarréttinn af þjóðríkinu? Samþykkt er vald hins sterkasta. Sem svo leiðir til einhvers þjóðfélags sem þegnarnir vilja ekkert endilega, þjóðfélags falins valds sem birtist oftast í miklum andstæðum fátæktar og ójafnaðar.
Norðlendingur

Heill og sæll og þakka þér bréfið.
Hvað varðar Evrópusambandsaðild er ég þér sammála. Hún þjónar að mínum dómi ekki íslenskum hagsmunum. Ég vil hins vegar að þjóðin geri út um málið í þjóðaratkvæðagreiðslu. Hvernig henni yrði háttað, um sjálft fyrirkomulagið, hef ég sannast sagna ekki sterkar meiningar. Það er fyrst og fremst lýðræðið sem ég legg áherslu á. Svo er náttúrlega hitt að í aðdraganada þjóðaratkvæðagreiðslu myndi ég beita mér af alefli - gegn aðild.
Kv.
Ögmundur